Keme Nedir? TDK'ye Göre Anlamı
Keme kelimesi, Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğünde yer alan ve halk arasında bazen yanlış anlamlarla kullanılsa da doğru anlamı üzerinde durulması gereken bir terimdir. Kelimenin doğru anlaşılması, kullanım alanı ve kökeni ile ilgili bilgi edinmek, dilin doğru bir biçimde kullanılması açısından oldukça önemlidir. Bu makalede, keme kelimesinin TDK'deki anlamını, tarihsel kökenini ve dildeki kullanımını inceleyeceğiz. Ayrıca, keme kelimesi ile ilgili sıkça sorulan diğer sorulara da cevap vereceğiz.
Keme Kelimesinin TDK'deki Anlamı
Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "keme" kelimesi, eski Türkçede kullanılan ve günümüzde halk arasında daha az yaygın olan bir terimdir. Keme, belirli bir yaşam biçimine sahip, geleneksel veya yerel anlamda sıkça karşılaşılan bir kelime olarak, "kötü ve kötü huylu, fesatçı, alçak" gibi anlamlar taşır. Bu bağlamda keme, genellikle kötü bir kişi ya da tutumun simgesi olarak karşımıza çıkar. Bu kelime, halk arasında bazen de alaycı bir şekilde, kötü huylu kişiler için kullanılabilir. Ancak bu anlam zamanla farklı bağlamlarda değişim gösterebilir.
Keme kelimesi, hem argo hem de edebi dilde çeşitli şekillerde kullanılabilir. Eski Türkçe’deki kullanımı, zaman içinde yerini daha yaygın ve basitleşmiş kelimelere bırakmış olsa da, hâlâ yerel halk arasında, özellikle de eski Türk geleneklerine dayalı kültürel bölgelerde, anlamını tam olarak koruyabilmektedir.
Keme Kelimesinin Edebiyat ve Kültürdeki Yeri
Keme kelimesi, Türk halk edebiyatında ve geleneksel anlatılarda, özellikle kötü karakterleri tanımlamak için kullanılmıştır. Birçok halk hikayesinde, kahramanın karşılaştığı zorlukları ve engelleri aşması için karşısında yer alan kötü karakterler "keme" olarak tanımlanmıştır. Keme kelimesi, bu tür eserlerde genellikle kötü, fesat, hilekar, ahlaki çöküntü içinde olan ve başkalarına zarar veren bir karakteri betimlemek için kullanılmaktadır. Edebiyat eserlerinde bu tür karakterler, hem sosyal hem de moral anlamda kötü birer öğe olarak karşımıza çıkar.
Keme kelimesinin halk arasında bu şekilde yaygınlaşmasının bir başka nedeni de, Türk toplumunun tarihsel olarak köy hayatına dayalı bir yaşam biçimine sahip olmasıdır. Köylerde yaşayan insanlar, kötü niyetli veya fesat kişiler için bu tür anlamlar yükleyen kelimeler kullanmış ve bu kelimeler zamanla halk arasında bir tür anonim karakter halini almıştır.
Keme Kelimesinin Tarihsel Kökeni
Keme kelimesinin kökeni, Türkçenin eski dönemlerine kadar gitmektedir. Bu kelimenin, eski Türkçe'den günümüze kadar gelmesi, dildeki evrim süreciyle paralel bir değişim göstermiştir. Türkçe’de zaman içinde bazı kelimelerin anlamları genişlemiş veya daralmış, bazıları ise yerini başka kelimelere bırakmıştır. Keme kelimesi de bu evrim sürecinin bir parçası olarak, halk dilinde daha az kullanılan ancak belirli yerel kültürlerde varlığını sürdüren bir terim olmuştur.
Kelimenin kökeni hakkında tam bir bilgi bulunmamakla birlikte, eski Türkçede benzer anlamlar taşıyan kelimelerin varlığı, keme kelimesinin kökeninin Türkçe'nin ilk yazılı metinlerine kadar uzandığını gösteriyor. Bu kelimenin zaman içinde köylerde daha fazla kullanılması, onun halk arasında yaygın bir anlam kazanmasına yol açmıştır.
Keme Hangi Durumlarda Kullanılır?
Keme kelimesi, genellikle kötü niyetli, fesatçı ve alçak kişilere karşı duyulan olumsuz bir tavır veya ifade olarak kullanılmaktadır. Bu kelime, bireylerin moral değerleri, ahlaki sınırları ve toplumsal düzeni ihlal eden kişiler için yaygın bir şekilde tercih edilmektedir. Keme kelimesi, daha çok halk arasında duyulan öfke ve hayal kırıklığının bir yansıması olarak ortaya çıkmaktadır.
Halk arasında bu kelime, kötü bir davranış sergileyen veya başkalarına zarar veren insanlar için de kullanılabilir. Örneğin, birinin sürekli olarak başkalarını dolandırması, yalan söylemesi ya da ahlaki sınırları ihlal etmesi, o kişiye "keme" denilmesine neden olabilir.
Keme İle İlgili Sık Sorulan Sorular
1. Keme kelimesi hangi anlamda kullanılır?
Keme kelimesi, Türk Dil Kurumu'na göre kötü huylu, fesatçı, alçak veya kötü niyetli kişileri tanımlamak için kullanılır. Özellikle yerel dilde ve halk arasında kötü kişilere karşı duyulan öfkenin bir ifadesi olarak tercih edilir.
2. Keme kelimesi eski Türkçede ne anlama gelir?
Eski Türkçede de benzer anlamlarla kullanılan "keme", kötü, ahlaksız ve zararlı kişileri tanımlamak için kullanılmıştır. Zaman içinde bu kelimenin anlamı daha da belirginleşmiş ve halk arasında kötü huylu kişiler için yaygın bir terim haline gelmiştir.
3. Keme kelimesi edebiyat eserlerinde nasıl kullanılır?
Keme kelimesi, Türk halk edebiyatında özellikle kötü karakterleri tanımlamak için kullanılmıştır. Bu kelime, edebi metinlerde ahlaki olarak çürümüş, zararlı ve toplum düzenini bozan kişileri betimlemek için tercih edilmiştir.
4. Keme kelimesi ne zaman kullanılmaz?
Keme kelimesi, daha çok kötü huylu ve fes
Keme kelimesi, Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğünde yer alan ve halk arasında bazen yanlış anlamlarla kullanılsa da doğru anlamı üzerinde durulması gereken bir terimdir. Kelimenin doğru anlaşılması, kullanım alanı ve kökeni ile ilgili bilgi edinmek, dilin doğru bir biçimde kullanılması açısından oldukça önemlidir. Bu makalede, keme kelimesinin TDK'deki anlamını, tarihsel kökenini ve dildeki kullanımını inceleyeceğiz. Ayrıca, keme kelimesi ile ilgili sıkça sorulan diğer sorulara da cevap vereceğiz.
Keme Kelimesinin TDK'deki Anlamı
Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "keme" kelimesi, eski Türkçede kullanılan ve günümüzde halk arasında daha az yaygın olan bir terimdir. Keme, belirli bir yaşam biçimine sahip, geleneksel veya yerel anlamda sıkça karşılaşılan bir kelime olarak, "kötü ve kötü huylu, fesatçı, alçak" gibi anlamlar taşır. Bu bağlamda keme, genellikle kötü bir kişi ya da tutumun simgesi olarak karşımıza çıkar. Bu kelime, halk arasında bazen de alaycı bir şekilde, kötü huylu kişiler için kullanılabilir. Ancak bu anlam zamanla farklı bağlamlarda değişim gösterebilir.
Keme kelimesi, hem argo hem de edebi dilde çeşitli şekillerde kullanılabilir. Eski Türkçe’deki kullanımı, zaman içinde yerini daha yaygın ve basitleşmiş kelimelere bırakmış olsa da, hâlâ yerel halk arasında, özellikle de eski Türk geleneklerine dayalı kültürel bölgelerde, anlamını tam olarak koruyabilmektedir.
Keme Kelimesinin Edebiyat ve Kültürdeki Yeri
Keme kelimesi, Türk halk edebiyatında ve geleneksel anlatılarda, özellikle kötü karakterleri tanımlamak için kullanılmıştır. Birçok halk hikayesinde, kahramanın karşılaştığı zorlukları ve engelleri aşması için karşısında yer alan kötü karakterler "keme" olarak tanımlanmıştır. Keme kelimesi, bu tür eserlerde genellikle kötü, fesat, hilekar, ahlaki çöküntü içinde olan ve başkalarına zarar veren bir karakteri betimlemek için kullanılmaktadır. Edebiyat eserlerinde bu tür karakterler, hem sosyal hem de moral anlamda kötü birer öğe olarak karşımıza çıkar.
Keme kelimesinin halk arasında bu şekilde yaygınlaşmasının bir başka nedeni de, Türk toplumunun tarihsel olarak köy hayatına dayalı bir yaşam biçimine sahip olmasıdır. Köylerde yaşayan insanlar, kötü niyetli veya fesat kişiler için bu tür anlamlar yükleyen kelimeler kullanmış ve bu kelimeler zamanla halk arasında bir tür anonim karakter halini almıştır.
Keme Kelimesinin Tarihsel Kökeni
Keme kelimesinin kökeni, Türkçenin eski dönemlerine kadar gitmektedir. Bu kelimenin, eski Türkçe'den günümüze kadar gelmesi, dildeki evrim süreciyle paralel bir değişim göstermiştir. Türkçe’de zaman içinde bazı kelimelerin anlamları genişlemiş veya daralmış, bazıları ise yerini başka kelimelere bırakmıştır. Keme kelimesi de bu evrim sürecinin bir parçası olarak, halk dilinde daha az kullanılan ancak belirli yerel kültürlerde varlığını sürdüren bir terim olmuştur.
Kelimenin kökeni hakkında tam bir bilgi bulunmamakla birlikte, eski Türkçede benzer anlamlar taşıyan kelimelerin varlığı, keme kelimesinin kökeninin Türkçe'nin ilk yazılı metinlerine kadar uzandığını gösteriyor. Bu kelimenin zaman içinde köylerde daha fazla kullanılması, onun halk arasında yaygın bir anlam kazanmasına yol açmıştır.
Keme Hangi Durumlarda Kullanılır?
Keme kelimesi, genellikle kötü niyetli, fesatçı ve alçak kişilere karşı duyulan olumsuz bir tavır veya ifade olarak kullanılmaktadır. Bu kelime, bireylerin moral değerleri, ahlaki sınırları ve toplumsal düzeni ihlal eden kişiler için yaygın bir şekilde tercih edilmektedir. Keme kelimesi, daha çok halk arasında duyulan öfke ve hayal kırıklığının bir yansıması olarak ortaya çıkmaktadır.
Halk arasında bu kelime, kötü bir davranış sergileyen veya başkalarına zarar veren insanlar için de kullanılabilir. Örneğin, birinin sürekli olarak başkalarını dolandırması, yalan söylemesi ya da ahlaki sınırları ihlal etmesi, o kişiye "keme" denilmesine neden olabilir.
Keme İle İlgili Sık Sorulan Sorular
1. Keme kelimesi hangi anlamda kullanılır?
Keme kelimesi, Türk Dil Kurumu'na göre kötü huylu, fesatçı, alçak veya kötü niyetli kişileri tanımlamak için kullanılır. Özellikle yerel dilde ve halk arasında kötü kişilere karşı duyulan öfkenin bir ifadesi olarak tercih edilir.
2. Keme kelimesi eski Türkçede ne anlama gelir?
Eski Türkçede de benzer anlamlarla kullanılan "keme", kötü, ahlaksız ve zararlı kişileri tanımlamak için kullanılmıştır. Zaman içinde bu kelimenin anlamı daha da belirginleşmiş ve halk arasında kötü huylu kişiler için yaygın bir terim haline gelmiştir.
3. Keme kelimesi edebiyat eserlerinde nasıl kullanılır?
Keme kelimesi, Türk halk edebiyatında özellikle kötü karakterleri tanımlamak için kullanılmıştır. Bu kelime, edebi metinlerde ahlaki olarak çürümüş, zararlı ve toplum düzenini bozan kişileri betimlemek için tercih edilmiştir.
4. Keme kelimesi ne zaman kullanılmaz?
Keme kelimesi, daha çok kötü huylu ve fes